Over mij

Mijn naam is Margot van Zon, ik ben 40 jaar oud en woon in Rotterdam, op de heerlijkste plek op het Noordereiland. Sinds mijn 18e weet ik dat ik de ziekte van Crohn heb, maar terugkijkend waren de klachten er al heel veel eerder. In de beginjaren van mijn Crohn had ik er heel veel last van, terwijl ik tegelijkertijd deed of mijn ziekte eigenlijk niet bestond. Ik wilde gewoon studeren net als mijn medestudenten. En natuurlijk ook de andere dingen doen die bij het student-zijn horen!

Ik heb mijn ziekte lang ontkend, tot dat echt geen optie meer was en ik in het ziekenhuis met spoed geopereerd moest worden. Daar in het ziekenhuis kon ik alles loslaten, hoefde ik me niet meer anders voor te doen en kon ik gewoon even alleen met mijn ziekte bezig te zijn. Dat was fijn, maar tegelijkertijd was ik natuurlijk veel te ver gegaan.

Ik ben het vertrouwen in mijn lichaam kwijt geweest

Ik was na die operatie al het vertrouwen in mijn lichaam kwijt. Maar ook in mezelf. Want ik had het niet goed aangevoeld dat ik nu echt te lang met de pijn was doorgelopen. Ik wilde zo graag hetzelfde zijn als alle anderen, maar mijn lichaam had me zo in de steek gelaten. Dat deed pijn.

Terugkijkend was dat moment voor mij de eerste stap naar het accepteren van mijn ziekte. De eerste stap naar het inzien dat ik een chronische ziekte heb, maar dat ik minimaal net zo veel te bieden heb als ieder ander. Misschien juist wel meer, want ik weet hoe het is wanneer de dingen niet gaan zoals je dat graag zou willen. En hoe je daar dan toch een positieve draai aan kunt geven. Ik zeg niet voor niets dat mensen met een chronische ziekte in mijn ogen de meest creatieve mensen zijn. En dan bedoel ik niet creatief qua schilderen en zo, maar creatief om steeds weer een oplossing voor een nieuw probleem te bedenken, of om te bedenken hoe iets wél kan.

Margot headshot

Ik laat mij niet beperken door mijn ziekte

Inmiddels zijn we 20 jaar verder en ik kan met recht zeggen dat ik een leuk leven heb, waarin ik mij niet laat beperken door mijn ziekte. En dat terwijl ik toch ook iedere 8 weken naar het ziekenhuis moet voor medicijnen, regelmatig in de wachtkamer van het ziekenhuis te vinden ben, af en toe een buikpijnaanval heb, sneller moe ben dan de gemiddelde mens en niet altijd alles kan eten. Er inmiddels ook galstenen bij heb gekregen (kadootje!) en diverse allergieën.

Ik weet dat mijn ziekte niet te genezen is (nog niet althans), maar ik voel met iedere zenuw in mijn lijf dat ik me er niet door wil laten beperken. Natuurlijk zijn er momenten dat ik er flink de balen van heb, maar ik heb leren omgaan met de onvoorspelbaarheid en onzichtbaarheid van mijn chronische ziekte.

Ik geniet van wat het leven mij brengt!

Enerzijds vind ik het heerlijk om thuis wat aan te rommelen, een boek te lezen of naar Netflix te kijken. Met een kop thee. Of een glas wijn… Heerlijk! En ik kan ook ontzettend genieten van een ongepland avondje uit. Een last minute uitnodiging van een vriendin om bij te kletsen. Waarbij het altijd net te laat wordt… Zomaar naar de film gaan met mijn vriend, omdat het regent en we toch wat leuks willen doen. Lekker hoor!

Nu ik coach voor mensen met een chronische (darm)ziekte ben merk ik hoe fijn het is om af en toe bij het bestaan van je ziekte stil te staan, te praten met mensen die jouw situatie echt begrijpen. En om het daarna weer los te kunnen laten, omdat die ziekte niet het enige is wat jou als persoon definieert. Ik word zo blij als ik zie dat mensen echt stappen maken in de acceptatie van hun ziekte en inzien dat ze méér zijn dan patiënt. Dat ze manieren vinden om er beter mee om te gaan, waardoor er ook ruimte komt om meer positieve momenten in het leven te ervaren. En daar ook echt van te genieten. Dat maakt dit werk voor mij enorm waardevol.

Wil jij net als ik ook genieten van het leven, ook al heb je een chronische ziekte?

Klik dan hieronder om mijn gratis e-book te downloaden.

e-book oplaadtips

Opleidingen?

Regelmatig krijg ik vragen over welke opleidingen in nu gevolgd heb, specifiek op het vlak van coaching. En eigenlijk zijn er dat best wel wat… Maar er zijn er een paar die extra belangrijk zijn geweest.

Zo volgde ik een opleiding tot wandelcoach bij Hilde Backus van het Coachbureau (CRKBO erkenning). Verder ook de praktische gedragscoachopleiding bij Skinnyminds (SNRO geaccrediteerd). En in 2020 rondde ik de opleiding ervaringsgerichte coach af bij het Centrum Chronisch Ziek en Werk.