Samenwerken met je arts

Ik heb tot nu toe altijd erg veel geluk gehad met mijn specialisten, MDL-artsen. Ik heb het gevoel dat we goed samenwerken. Omdat ik de afgelopen 20 jaar een aantal keren verhuisd ben, ben ik ook een aantal keren gewisseld van arts. Niet omdat ik ze niet goed vond, in tegendeel. Maar het reizen tussen thuis, werk en ziekenhuis werd me wat teveel. Zeker omdat ik al jaren iedere 8 weken voor mijn infliximab-shot naar het ziekenhuis ga. Daarnaast ben ik een paar keer opgenomen in het ziekenhuis en was het toch stiekem wel een eind rijden voor mijn vriend. En die wil ik natuurlijk wel regelmatig kunnen zien wanneer ik in het ziekenhuis lig!

Vaak heeft het wel even geduurd voordat ik wisselde, want een goede band opbouwen met je arts doe je niet van de een op de andere dag. Dat is het onderwerp van dit artikel, het opbouwen van een goede relatie met je arts. En ik geef je ook wat tips voor een goed gesprek met je arts.

Een goede band met je arts is cruciaal

Veel mensen, vooral ouderen, zijn opgegroeid met de gedachte dat je altijd naar de dokter moet luisteren want die heeft ervoor gestudeerd en die weet waar die het over heeft. Nou ik denk dat jij zelf vaak ook wel weet hoe het zit. Jij weet als geen ander hoe het voelt om je ziekte te hebben. De arts moet dus ook goed naar jou luisteren. Het gaat om het aangaan van een goede samenwerking; de arts met zijn kennis en jij met jouw ervaring. Samen zorgen jullie ervoor dat het met jou goed gaat.

Voor mij is een goede band met een arts echt cruciaal. Anders is mijn advies; zoek een andere. Het is jouw leven!

Zoals ik al zei is mijn relatie met artsen altijd goed geweest. Bij mijn eerste arts ben ik pas weggegaan toen het qua reistijd echt niet meer te doen was. Ik woonde toen al jaren niet meer in de buurt, maar hem vertrouwde ik. Oké zijn spreekuur liep altijd uit, maar hij luisterde dus wel altijd. Dat ik zo’n arts had als eerste arts op mijn 18e, daar ben ik nog steeds dankbaar voor.

Als ik de afgelopen jaren belde naar de assistent en zei dat het echt niet goed met me ging kon ik eigenlijk altijd direct terecht. Een aantal keren nam ik ook alvast mijn tas met spullen mee, want ik ging er ook vanuit dat hij me zou laten opnemen. Wat ook het geval was. Deze artsen wisten dat als ik zei dat het niet goed ging dat ook echt zo was. Ik werd serieus genomen. Dat was zo fijn.

Een arts is ook maar een mens

Omdat ik me ook kan voorstellen dat het voor de arts niet altijd even makkelijk is werk ik er zelf ook aan om onze samenwerking goed te houden. Een arts is tenslotte ook maar een mens en ziet op een dag ik weet niet hoeveel patiënten. Hij of zij moet op basis van de informatie die jij geeft – en de informatie die uit bloedonderzoeken en dergelijke komt – afwegingen maken. Verder is de administratieve last natuurlijk ook enorm toegenomen en moet de arts aardig wat in de computersystemen vastleggen.

Misschien heeft de arts wel een slechte dag, zit hij wat vastgeroest in zijn standaard volgorde van vragen. Tegelijkertijd heb je vaak maar 10 minuten om de informatie te krijgen die jij nodig hebt. En zoals ik al zei, het draait natuurlijk wel om jou!

Ik merk zelf dat wanneer ik me in het gesprek laat leiden door de arts ik bij thuiskomst altijd denk ‘o ja, dat had ik nog willen vragen’. Natuurlijk kun je in veel gevallen de mdl-verpleegkundige tussendoor ook bellen of mailen, maar het is fijner om direct antwoord te hebben op jouw vragen van de arts.

4 Tips voor een goed gesprek met je arts

Tegenwoordig heb ik daar een goede modus voor gevonden. Ik pas onderstaande dingen toe en merk dat dat helpt om een waardevol gesprek te hebben met mijn arts:

  • Ik ga niet alleen naar een afspraak toe. Mijn vriend gaat altijd mee. Naast de steun die hij geeft is het ook gewoon heel fijn om iemand naast je te hebben zitten die jouw antwoorden kan nuanceren. Voorbeeldje; ik zeg nogal snel dat het wel oké gaat omdat ik geen buikpijnaanvallen heb gehad. Mijn vriend vult dan nog even fijntjes aan dat ik wel iedere avond op de bank in slaap val de laatste tijd en dat ik wel heel vaak naar het toilet moet. Dat is dus wel even iets genuanceerder dan ‘oké’…
  • Ik zet in de week voorafgaand aan de afspraak, wanneer ik er toch vaak al in mijn hoofd mee bezig ben, de vragen die zo nu en dan ineens oppoppen op papier (of in mijn notities in mijn telefoon). Die vragen neem ik mee naar het gesprek en leg ik ook voor me neer. Indien nodig schrijf ik ook dingen op, zoals lastige termen die ik later thuis nog even wil nazoeken.
  • Wanneer ik vind dat het echt niet lekker gaat of er echt iets is wat ik wil bespreken, dan kaart ik dat meteen aan het begin van het gesprek aan. Zo beginnen we met wat míj echt bezighoudt. Soms kan dat lastig zijn, maar ik heb daar een standaard zin voor. De eerste vraag van de arts is altijd ‘hoe gaat het?’.  Ik zeg dan het volgende: ‘het gaat op zich wel goed met me, maar er is een ding dat me erg bezighoudt en dat is …’. Op die manier starten we het gesprek daarover. De rest komt daarna toch wel, want alle antwoorden op de standaard vragen moeten tenslotte in het systeem worden vastgelegd.
  • Een laatste tip, die ik zelf niet toepas want ik vind dat tot nu toe niet nodig omdat ik samen met mijn vriend ga en tot nu toe de gesprekken met artsen ook niet heel spannend zijn: vraag of je het gesprek op mag nemen. Geef aan dat je het best wel een beetje spannend vindt, dat je veel dingen hoort en dat het achteraf vaak wat duizelt. Daarom zou je het heel fijn vinden om het gesprek nog eens na te kunnen luisteren. Iedere telefoon heeft tegenwoordig wel een dictafoon-functie, dus de middelen heb je al. Sommige artsen zijn er misschien wat huiverig voor, zijn bang om op hun woorden aangevallen te worden, maar hé het gaat wel over jouw leven!

Ik wil je graag aanmoedigen om (een van) deze tips eens toe te passen. Probeer het gewoon eens en kijk wat het je oplevert. Misschien zijn er wel andere dingen die jij toepast die in jouw ogen goed werken. Laat het weten, bijvoorbeeld door hieronder een opmerking achter te laten, zodat anderen daar ook profijt van kunnen hebben.

Posted in

Laat een reactie achter