Een autoritje met een speciaal verhaal

Het is zaterdagmorgen half 8 en de wekker gaat. Zo geruisloos mogelijk stap ik uit bed en ga ik richting de badkamer, om de anderen maar niet wakker te maken. Onder de douche probeer ik de vermoeidheid van me af te spoelen. Na een snelle kop koffie en klein ontbijt stap ik in de auto.

Zevenaar (of all places) here I come!

Onderweg erger ik me aan mijn mede weggebruikers en bedenk ik me dat het wel weer duidelijk is dat er vooral weekendrijders op de weg zijn bij wie de auto weer even ‘uitgelaten’ mag worden. Kom op jongens, laat me erlangs, ik heb een afspraak en wil niet te laat komen! Een wegafsluiting en een file verder kom ik om 2 over 10 aan op mijn bestemming voor vandaag: een hele dag bloggen onder begeleiding. Een hele dag gefocuste actie op het coachbedrijf dat ik heel graag wil laten groeien en bloeien.

Wat heeft mij de afgelopen tijd geraakt?

De eerste opdracht die we krijgen is om te gaan schrijven over iets wat mij de afgelopen tijd geraakt heeft. Ik slik en voel hier direct weerstand op. Kan ik daar wel over schrijven? Na eerst over iets anders geschreven te hebben besluit ik toch met deze vraag aan de slag te gaan.

Er is namelijk maar één groot ding geweest de afgelopen maanden dat mij geraakt heeft en waardoor mijn leven ineens op zijn kop kwam te staan. Eén ding dat al mijn aandacht en energie trok, waardoor al het andere ineens minder belangrijk was. Waardoor mijn leven ineens 180 graden van richting veranderde.

Mijn goede vriend overleed plots. Met één telefoontje kwamen mijn vriend en ik in een film terecht waarvan we nooit dachten in te komen en waarvan het einde nog lang niet in zicht is. Ik schoot – zoals ik mezelf ken in dit soort situaties – in de zorgstand. Zorgen voor anderen, zorgen voor allerlei regeldingen. Eerst aandacht voor de pijn van anderen. Mezelf zette ik op de 3^e plaats (en eerlijk gezegd, misschien nog wel veel lager dan dat). Ik zegde een aantal afspraken voor mezelf en mijn bedrijf af, ging veel minder uren werken en focuste me op het welzijn van anderen.

Crisis versus normaal

In een crisissituatie is dat helemaal prima. Het menselijk brein is dusdanig geprogrammeerd dat het snel effectief kan handelen bij gevaar. Een grote verandering registreert je brein ook als gevaar en dus schakelt het wat andere randzaken uit, om je daar op te kunnen richten. Zo kun je dan bijvoorbeeld met minder slaap nog prima functioneren. Maar zo’n situatie moet niet te lang duren. 

Dat zuurstofmasker hé

Om op de lange termijn goed voor anderen te kunnen zorgen moet je tenslotte ook eerst goed voor jezelf zorgen. Denk maar aan die zuurstofmaskers in het vliegtuig. Ze zeggen niet voor niets dat je altijd eerst die van jezelf op moet doen, en dan pas die van je kind. 

Kort geleden begon er dus ook weer wat te kriebelen bij me. Ik voelde dat ik weer aandacht aan mezelf mocht (moest?!) besteden. Er was ruimte voor in mijn hoofd, maar er was vooral ook de behoefte om weer even echt iets voor mezelf te doen. Iets alleen maar voor mijzelf, iets waar ik blij van word. Dus maakte ik weer afspraken met vriendinnen om bij te praten omdat ik merkte dat mijn wereldje klein geworden was. Ook ging ik weer wat beter slapen (zonder dat mijn hoofd steeds ‘aan’ stond) en kreeg ik weer zin om in actie te komen. En dan vooral voor mijn eigen bedrijf. 

En zo stond ik dus inderdaad op tijd op deze zaterdag om naar de andere kant van het land te rijden – want daar werd door Nadia Lievaart een blogfocus dag georganiseerd. Een dag met maar één doel, het schrijven van blogs. Verder geen andere zorgen of verplichtingen. Heerlijk!!! 

Dingen doen waar je energie van krijgt

Voor iedereen, maar zeker ook voor mensen zoals jij en ik met een energieslurpende chronische ziekte, is het zo belangrijk om goed voor jezelf te zorgen. En dan bedoel ik dus niet alleen de basics zoals op tijd naar bed gaan, gezond eten of bewegen. Maar ook nieuwe dingen ondernemen omdat je er plezier in hebt en energie van krijgt. Het gaat erom dat je de tijd neemt om iets te doen wat jíj leuk vindt. 

Voor mij was dat in dit geval speciale tijd inplannen om enkel en alleen met blogs bezig te zijn. Wat dat precies voor jou is, dat kun alleen jij bepalen. 

Ook als het chaos is, juist dan!

Hoe kun jij goed voor jezelf zorgen (ook wanneer het chaos in jou of om je heen is)? Doe je dat voldoende, of is het tijd om iets in te plannen? Het klinkt zo voor de hand liggend misschien, maar het is zo belangrijk!

Wanneer je merkt dat je het lastig vindt om hier antwoord op te geven, dan help ik je daar graag bij. Bijvoorbeeld door een geheel vrijblijvend (online of offline) gesprek.

Ik ben bereikbaar op 06-29551787 of op Margot@bekroondleven.nl